Het Leunend Hoofd heeft een melancholieke uitstraling, het drukt een verlangen uit naar een andere tijd of een andere plaats. Dezelfde betekenis ligt in het Klein Leunend Hoofd. Tegelijkertijd heeft het beeld een openheid waardoor het met zijn omgeving communiceert.
Ik verbeeld mij dat in de schemering het hele landschap zich in het beeld opvouwt.
brons, 80 cm h.
Het beeld” Kop Met Vis” voegt er een dwaze gekkigheid aan toe, waardoor het geheel wat luchtiger wordt.
Oorspronkelijk in klei-ringen, vervolgens gegoten in brons.
60 cm h
Wat is de mens? En hoe moet ik mens zijn?
De volgende kop werd nog opener, en meer etherisch: transparant en rustig.
“De mens is een plek waar het zijn gebeurt” (naar Heidegger)
Bamboe en Henneptouw
In 2000 bouwde ik met behulp van drie handige mannen deze kop van bijna 8 meter hoog, als uitdrukking van een transparanter mensbeeld:
de mens is een plek waar het “zijn” gebeurt.(Heidegger)
Gedurende tweeënhalf jaar heeft dat beeld op een rotonde in de Watergraafsmeer gestaan.
Trap op, trap af
In onze haastige wereld lopen we door elkaar heen zonder elkaar te zien. Bestaat deze werkelijkheid wel?
franse kalksteen 48 cm h.
Gustav Mahlerplein in Amsterdam:
Zelden zag ik zoveel tassen
als op het plein van Station Zuid.
Men loopt er met gerichte passen
hoog-reikende gebouwen in en uit.
Hooggehakt of strak-gesteven,
reizigers met wapperende jas,
Het doel is altijd welomschreven:
in de verte, in het hoofd of in de tas.